Mogę powiedzieć, że stałem się po prostu mądrzejszy… Rozmowa z Robertem Korchokhą, napastnikiem wracającym do toruńskiej drużyny

Jest takie powiedzenie, że nie wchodzi się dwa razy do tej samej rzeki, ty do toruńskiej drużyny dołączasz już po raz trzeci. Nawet pod odejściu z toruńskiej drużyny, przez większość czasu w twoich social mediach widniało zdjęcie w toruńskiej koszulce. Co tak bardzo przyciąga Cię w Toruniu i naszej drużynie i co sprawiło, że postanowiłeś znowu wrócić do Polskiej Hokej Ligi i do Torunia?

To powiedzenie mówi o dwóch razach, ale nic nie wspomina o trzech [śmiech]. Gdy wróciłem do Torunia pod koniec sezonu 2019/2020 otrzymałem od Prezesa opcję pozostania, ale po niezbyt udanym sezonie w moim wykonaniu, postanowiłem zmienić kraj, zrestartować się, spróbować czegoś nowego i tak znalazłem się na Ukrainie. Teraz, latem pojawiła się opcja powrotu do Torunia, stwierdziłem, że mnie to interesuje i udało się dogadać warunki kontraktu. Nie było bez znaczenia, że Jegor Feofanov powiedział, że jest najlepszym środkowym i nie ma sobie równych na buliku [śmiech], więc od razu podpisałem kontrakt, żeby wyprowadzić go z błędu [śmiech].

Nie każdy pewnie wie, że masz brata Ernesta, który ma 21 lat i również gra w hokeja na pozycji obrońcy. Był powoływany do reprezentacji Rosji U16, U17 i U18, a ostatni sezon rozegrał w HK Bryansk. Namawiałeś go kiedyś, żeby i on w przyszłości powalczył o kontrakt w Polskiej Hokej Lidze?

Tak, zgadza się, kiedy wyjechałem do Torunia w pierwszy raz, mój brat zawsze pytał o polską ligę i nie ma nic przeciwko spróbowaniu swoich sił w Polsce! Teraz trenujemy razem na lodzie, w tej chwili jest wolnym agentem , więc jest otwarty na propozycje i jeśli potrzebujesz twardego obrońcy, z przyzwoitym strzałem, to możemy się dogadać [śmiech].

Do tej pory, jeśli chodzi o toruńską drużynę rozegrałeś 26 meczów na poziomie 1. ligi, gdzie strzeliłeś aż 29 bramek, 41 razy asystowałeś, gromadząc łącznie 70 punktów. W PHL, w toruńskich barwach rozegrałeś 51 meczów, 19 razy zdobywając bramki, 31 razy asystując, a więc gromadząc łącznie 48 punktów. Czy masz zamiar w tym sezonie pobić swój rekord, który wypracowałeś w 1. lidze?

Przede wszystkim interesuje mnie wynik zespołu, a dopiero potem wyniki osobiste, więc jeśli się uda poprawić własne rekordy, to świetnie, ale najważniejsze jest to, aby drużyna była silna i wygrywała, bo hokej to sport zespołowy , a nie sport indywidualny.

Kiedy przychodziłeś do toruńskiej drużyny w 2017 roku, miałeś 22 lata. Jak bardzo zmieniłeś się jako człowiek od tamtego czasu jeśli chodzi o charakter i usposobienie?

Nikt nigdy nie miał problemów z moją osobą, ani koledzy z drużyny, ani z rodzice, ani z przyjaciele, więc człowiekiem jestem chyba wciąż takim samym [śmiech]. Mogę powiedzieć, że stałem się po prostu mądrzejszy.

Czy hokej traktujesz jako przepustkę do innego, lepszego świata? Gdyby nie hokej, to gdzie być pracował? Masz jakiś wyuczony zawód?

Jestem w hokeju od czwartego roku życia, więc hokej to moje życie. Nie wyobrażam sobie siebie bez hokeja. Nawet nie wiem, co bym zrobił, prawdopodobnie byłbym biznesmenem [śmiech]. Tak, mam wykształcenie wyższe, mogę być managerem lub coachem.

Jak oceniasz ostatni sezon, który rozegrałeś w Mariupolu (29 meczów, 6 goli, 8 asyst, 14 punktów)? Jak porównałbyś poziom ligi ukraińskiej z Polską Hokej Ligą?

Myślę, że miniony sezon był dobry na poziomie indywidualnym. Kiedy trafiłem do zespołu, pierwszych 8 meczów dało 8 punktów, później nastąpiła zmiana trenera i mecze szły drużynie gorzej, ale mi udało się wciąż odgrywać ważną rolę w zespole. Jeśli chodzi o porównanie z Polską Hokej Ligą, to poziom na Ukrainie, jest mniej więcej taki sam, nie zauważyłem żadnej różnicy, jedyne co rzuca się w oczy to wielkość samego lodowiska. W Polsce wszędzie są duże tafle. W lidze ukraińskiej wręcz przeciwnie, wszystkie tafle mają rozmiary kanadyjskie.

A jak przepracowałeś lato? Poza treningami na siłowni, czy bieżni, miałeś okazję trenować już na lodzie?

Wakacje przebiegły dobrze, z rodziną i przyjaciółmi, ale nie zapomniałem o procesie treningowym i więcej trenowałem na lodzie. Dlatego na pewno nie będę odstawał od reszty kolegów z drużyny.

Wracasz do toruńskiej drużyny, która jest ekipą odmienioną i z zupełnie innym trenerem? Czy trener Jussi już z Tobą rozmawiał i wiesz jaką rolę w drużynie dla Ciebie szykuje?

Rozmawialiśmy z trenerem Jussim miesiąc temu, kiedy negocjacje dopiero się zaczynały, więc bardzo interesuje mnie praca z tym specjalistą i wypracowanie dla siebie czegoś nowego, jeśli chodzi o pracę nad taktyką i techniką hokejową.

Niniejszy wywiad, w świetle prawa autorskiego i prasowego, stanowi własność intelektualną KH Energa SA oraz autora wywiadu: Marcina Jurzysty. Powielanie, cytowanie, przedrukowywanie w całości lub we fragmentach, w wydawnictwach papierowych oraz internetowych, bez wiedzy i zgody autora zabronione.